Strach rodziców przed diagnozowaniem dziecka

 

Problemy wychowawcze, trudności ucznia z przyswojeniem wiedzy czy zdobyciem umiejętności, to codzienność w naszych szkołach. Umiemy rozpoznawać i podejmować adekwatne działania wspierające wobec ucznia z trudnościami. Jednak bardzo często zdarzają się sytuacje, że kluczowym  staje się przeprowadzenie wielospecjalistycznej diagnozy i tu pojawia się opór, a raczej strach ze strony rodziców. 

Drodzy Rodzice! 

Zdarzają się sytuacje, gdy potrzebujemy pomocy  wielu specjalistów, kiedy wsparcie zapewniane przez szkołę nie daje wystarczających efektów, a trudności pogłębiają się. Wówczas oczekujemy pełnej diagnozy przeprowadzonej w poradni psychologiczno-pedagogicznej.

Zapytacie dlaczego?

Dzięki takiej diagnozie jest nam znacznie łatwiej i skuteczniej zaplanować pomoc dla waszego dziecka, bo wówczas znamy przyczyny trudności oraz zalecenia dla szkoły i domu. 

Bardzo często dochodzi do sytuacji, kiedy to wychowawca lub specjalista pracujący w szkole przekazuje informacje o potrzebie diagnozy. Wskazuje adres poradni i...czeka. A jednak diagnozy nie ma, trudności dziecka nasilają się, a rodzic nie zgłasza się do poradni....

Kochani, musicie wiedzieć, że bez wniosku rodziców szkoła nie może wystąpić o przeprowadzenie specjalistycznej diagnozy. O wszystkich działaniach w tym zakresie zawsze decyduje rodzic lub opiekun prawny. Szkoła może jedynie, w razie potrzeby, sugerować rodzicom konieczność przeprowadzenia badań. I bardzo często to robimy. Nie dlatego, że takie jest nasze widzi mi się, ale dlatego, że zależy nam na tym aby jak najefektywniej pomóc Waszym dzieciom. 

Najczęściej w rozmowach z Wami spotykamy się z:

• odrzuceniem samego podejrzenia, że „z moim dzieckiem coś się dzieje”. Rodzic ucieka w przekonanie, że to szkoła sobie nie radzi. Błąd i problem tkwi w otoczeniu nie w moim dziecku – twierdzi rodzic,
• obawą rodziców, że ich dziecko lub rodzina zostaną „napiętnowani”, etykietowani. A dopóki nie ma diagnozy nikt nie ma prawa mówić, że w naszym domu jest np. dziecko z ADHD,
• tym, że w domu rodzice nie odczuwają, nie zauważają problemu lub nie chcą go widzieć. Inne wymagania wobec dziecka, inny stopień tolerancji, brak grupy rówieśniczej itp. umożliwiają niezauważenie trudności,
• tym, że rodzice boją się analizowania spraw rodzinnych. Czasami w rodzinie dzieje się coś, co rodzice chcą ukryć przed światem zewnętrznym. A czasami jest to tylko potrzeba dyskrecji, brak zaufania i poczucia bezpieczeństwa w sytuacji diagnozy,
• tym, że rodzice nie ufają szkole, czy konkretnemu nauczycielowi, na bazie złych wcześniejszych doświadczeń, czy też nabytych z jakiegoś powodu przekonań,
• tym, że rodzice kierują się stereotypami dotyczącymi kontaktu z psychologiem lub psychiatrą,
• tym, że rodzice nie wiedzą co ich czeka w poradni. Chcą więc uniknąć nieznanego, bo się tego obawiają,
• tym, że rodzice nie zdają sobie sprawy z powagi problemu i możliwości pomocy udzielanej przez szkołę po zdiagnozowaniu ucznia.

Moi Drodzy, nic o Was bez Was. 

1. Zarówno w poradni czy na etapie planowania przez szkołę pomocy psychologiczno-pedagogicznej jesteście pytani o zgodę na przeprowadzenie konkretnych działań planowanych względem waszego dziecka,
2.  Im szybciej zdiagnozujemy ucznia, tym szybciej pomożemy mu przezwyciężyć lub zminimalizować trudności,
3. Dobro dziecka polega na zdiagnozowaniu jego problemu.  Naprawdę trudno jest dziecku funkcjonować bez zapewnienia właściwej pomocy. 
4. Korzyści płynące ze zdiagnozowania ucznia to m.in: konkretne zalecenia usprawniające zaburzone funkcje, możliwość otrzymania wspomagania, dostosowania związane z otrzymaniem diagnozy. 

Wiemy, że boicie się nieznanego. Jednak musicie wiedzieć, że w całym procesie diagnostycznym nikt nie ocenia ucznia, ani jego rodziców. Jako rodzice macie prawo  do diagnozy i dostosowania pracy szkoły do potrzeb dziecka - i warto z niego skorzystać. 

W przypadku nurtujących pytań związanych z samym procesem diagnozy możecie wcześniej zasięgnąć wiedzy u szkolnego psychologa/pedagoga/ terapeuty lub napisać do mnie - chętnie Wam odpowiem!