Pisanie jest skomplikowaną czynnością psychomotoryczną. Wymaga umiejętności przeprowadzenia analizy dźwiękowej zapisanego słowa. Polega na kojarzeniu wyobrażeń liter z ruchami ręki. Zależy od współpracy analizatorów wzrokowego i kinestetyczno-ruchowego.
Jeśli niski poziom graficzny pisma dziecka jest uwarunkowany zaburzeniami rozwoju psychoruchowego, przejawiającymi się małą sprawnością motoryczną ręki i nieprawidłową koordynacją wzrokowo-ruchową, mówimy o specyficznych trudnościach w procesie nabywania umiejętności wyraźnego i czytelnego pisania, czyli o „dysgrafii”.
Trudności te mogą polegać nie tylko na braku precyzji ruchów dłoni i palców, lecz także na zbyt wolnym tempie pisania, wadliwej regulacji napięcia mięśniowego.
Jednym z elementów oceny poziomu pisania ucznia jest ocena strony graficznej pisma. Obejmuje ona technikę, płynność, tempo pisania i estetykę pisma.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz